Urterolez, Agate Deuna bezperan, usadioak jarraituz, oles egitera ateratzen gara hainbat euskal herritar.


Astakeria
galanta iruditzen zaigun aspaldiko ekintza hau, zoritxarrez, gaur egun
ere, Euskal Herriko hainbat etxetan gertatzen da. Zenbait gizonezkok,
beren botere zein indarra erabiliz, emakumeak beraiekin egotera behartu,
isekatu, jipoitu zein hil egiten dituzte. Badago beraz, gure gizartean,
horrelako egoerak salatu eta bukatzearen behar handia.
Jasandako bidegabekeria eta bortizkeria gogoratu eta salatu asmoz, Euskal Herriko bazter askotan, ohitura da egun horren bezperan, kopla zaharrak kantatzea, makilekin lurra joaz, erritmoa markatzeko. Diru edo janari eskean aritzeko ohitura da, jantzi tradizionalekin eta kriseilua lagun, etxez etxe zoriontasuna eta bakea eskatuz.
Herri interpretazio baten arabera, jaiaren jatorria lurra esnaraztea omen da, neguko solstizioaren ondoren. Hala, Agate Deuna askotan abere gisa irudikatzen da: ahuntz edo katu itxurarekin.